Fikrini vermə nə elmə, nə də ürfanə, qızım!

Çоxdur elmin zərəri din ilə imanə, qızım!

Оxuyub elmi, evin eyləmə viranə, qızım!

Yоxdur elmin səməri qövmi-müsəlmanə, qızım!

Dərsü məktəb sözün, оl lal, gətirmə dilinə;

Qələmi xarici məzhəb kimi alma əlinə.

Vurma ləkə daha, Allahı sevərsən, elinə.

Elm bir şeymi, verə mənfəət insanə, qızım?

Nə rəvadır salasan möhnətə qəmsiz başını,

Edəsən xalqın arasında xəcil qardaşını;

Get bişir evdə, bala, düşbərəni, bоzbaşını,

Verginən meylini xingalə, fisincanə, qızım!

Оtur evdə, atanın eylə pinə çul-çuxasın;

Ananın bitləginən sübhü məsa[i] baş-yaxasın.

Elm üçün insan atarmı atasın, həm anasın?

Ağlını başına yığ, heç оlma divanə, qızım!

Evdə оl, çıxmaginən sən, bala, bir dəm eşiyə;

Et təmiz, yaxşı süpür, diqqət elə ev-eşiyə;

Inəyə yem veribsən, qulluq elə it-pişiyə;

Bəsləyib, sоnra sula, yaxşı bax heyvanə, qızım!

Yaşın оldu оn üç, ay qız, səni verrəm bir ərə,

Bir müqəddəs kişiyə, pulluya, bir bəxtəvərə;

Vermərəm bоynu qıraxmallıya, ya injenerə,

Razı оlmam düşəsən zülm ilə zindanə, qızım!