CƏHD EYLƏ, SƏN ANCAQ NƏZƏRİ-XƏLQDƏ PAK OL
Cəhd eylə, sən ancaq nəzəri-xəlqdə pak ol, Məxluqu inandır; Xasiyyətin od olsa da, ətvardə xak ol, Sök aləmi, yandır; Xəlqin nəzərin cəlb elə qurşağə, qəbayə, Məclubi-üyun ol; Hər hiyləvü biclikdə gir, əlbəttə, əbayə, Imanə sütun ol; Sə`y eylə ki, saqqal uzanıb üç çərək olsun, Papaq ona nisbət; Qurşaq da, bilirsən ki, on arşın gərək olsun, Təfsilə nə hacət... Qoyma yerə təsbihini, əl çəkmə duadən, Övrad oxu daim; Məclisdə çəkib dut özünü, ol nücəbadən, Söz söylə mülayim; Iştə geyinib məzhəbi, imanı büründün, Pək möhtərəm oldun; Indi nəzəri-xəlqdə sən pak göründün, Əhli-kərəm oldun; Başdan-ayağa əmnü əman oldu vücudun, Zöhd ilə bitişdin; Nolmaq diləyirdinsə, həman oldu vücudun, Məqsudə yetişdin! Vəqt oldu ki, imdi edəsən aləmi talan, Dut, qoyma qaçanı! Hökm imdi sənindir, dəxi çək işlərə saman, Yığ müşkül açanı; Dul övrətə bidad elə, eytamə xəyanət, Xovf etmə əcəldən; Məkr isə özün qıl, oxu şeytanə də lənət! Şad ol bu əməldən, Əl çəkmə hiyəldən, Təzvirü dəğəldən, Imanı da versən, Vermə pulu əldən!..
Ilk dəfə “Molla Nəsrəddin” jurnalında (21 iyul, 1906, â„– 16) “Hop-hop” imzasız ilə çap olunmuşdur.
Jurnalda satiradan əvvəl redaksiya tərəfindən “Tərəqqi əlamətləri” adlı bir felyeton dərc edilmişdir.
|