Əcəba, bu huri üzlü məhi-bədr, ya pərimi?
Əcəba, bu huri üzlü məhi-bədr, ya pərimi? Boyu sərvi-bustani, yanağı güli-tərimi?
Ləbi-canfəzayi-lə’lin urar abi-Хızra tə’nə, Bu şəkər dodaqlı, yə’ni sözü şilə şəkkərimi?
Düşərəm oda göricək bu mələknijad huri, Əcəba, bu Çin bütünün üzü nəqşi-azərimi?
Gеcələr gözü хəyalı götürər gözümə şəbхun, Bu gözü hərami cadu, qaşı yaylı çərimi?
Gözü, qaşı, zülfü, хalı ki, iki cahanı aldı, Qamu bir əmiri-hüsnün sipəhivü ləşkərimi?
Tökülür sözə gəlincə dürü lö’lö ləblərindən, Əcəb ol sədəf dəhanın dişi nəzmi-gövhərimi?
Saçı ilə həmdəm olmuş bu şikəstədil Nəsimi, Gəl inanmaz isən uş gör dəmi mişki-ənbərimi.
|
© 2011 Ədəbiyyat portalı - www.azerlit.info