Millət necə tarac olur olsun, nə işim var?!

Düşmənlərə möhtac olur olsun, nə işim var?!

Qoy mən tox olum, özgələr ilə nədi karim,

Dünyavü cahan ac olur olsun, nə işim var?!

Səs salma, yatanlar ayılar, qoy hələ yatsın,

Yatmışları razı deyiləm kimsə oyatsın,

Tək-tək ayılan varsa da, həq dadıma çatsın,

Mən salim olum, cümlə cahan batsa da, batsın;

Millət necə tarac olur olsun, nə işim var?!

Düşmənlərə möhtac olur olsun, nə işim var?!

Salma yadıma söhbəti-tarixi-cəhani,

Əyyami-sələfdən demə söz bir də, filani,

Hal isə gətir meyl eləyim dolmanı, nani,

Müstəqbəli görmək nə gərək, ömrdü fani;

Millət necə tarac olur olsun, nə işim var?!

Düşmənlərə möhtac olur olsun, nə işim var?!

Övladi-vətən qoy hələ avarə dolansın,

Çirkabi-səfalətlə əli, başı bulansın,

Dul övrət isə sailə olsun, oda yansın,

Ancaq mənim avazeyi-şənim ucalansın;

Millət necə tarac olur olsun, nə işim var?!

Düşmənlərə möhtac olur olsun, nə işim var?!

Hər millət edir səfheyi-dünyadə tərəqqi,

Eylər hərə bir mənzili-məvadə tərəqqi,

Yorğan-döşəyimdə düşə gər yadə tərəqqi,

Biz də edərik aləmi-röyadə tərəqqi;

Millət necə tarac olur olsun, nə işim var?!

Düşmənlərə möhtac olur olsun, nə işim var?!

Ilk dəfə “Molla Nəsrəddin” jurnalında (28 aprel, 1906, â„– 4) imzasız çap olunmuşdur.

“Molla Nəsrəddin” jurnalında həmin satiradan əvvəl Cəlil Məmmədquluzadə tərəfindən yazılmış “Niyə məni döyürsünüz?” adlı bir felyeton çap olunmuşdur.