Nə oldu bülbülə kim, qıldı gülsitan tərkin
Nə oldu bülbülə kim, qıldı gülsitan tərkin Unutdu güllərini, etdi aşiyan tərkin.
Kim ilə münis olubdur, kimə salıb meylin? Rəvamidir eləmək yari-mehriban tərkin?
Könül ki, xari-cəfadən həmişə nalandır. Yaralıdır, eləməz naləvü fəğan tərkin.
Çiraği-rövşəni-bəzmi-umid ikən, ya rəb, Səbəb nə oldu, o məh etdi həmzəban tərkin?
Baxarmı qeyrilərə çeşmi piri-Kənanın? Edərmi aşiq olan Yusifi-zaman tərkin.
Sənin fəraqinə canımda tabu taqət yox, Təni-fusürdə, əziza, edərmi can tərkin?
Cəhanı tərk eləməz kim ki, aşiqi-candır, Həyatdan üzüb əl, eyləməz cəhan tərkin.
Qərari-canım idi, kəsdi can təvanəsini Üzüldü qüvvəti-can, etdi Natəvan tərkin.
|
© 2011 Ədəbiyyat portalı - www.azerlit.info