Ey dust, yararmı böylə iqrar?

Yar olduğum idi, oldum əğyar,

Sən qeyrilər ilə üns tutdun,

Bilməm niyə yarını unutdun?

Sən qeyr ilə həmzəbanü yekdil,

Əmma, mənə ruzgar müşkil.

Bəsdir mənə verdiyin bu xiffət

Əğyar arasında, bimürüvvət!

Birəhmlik etdiyin yamandır,

Bir rəhm elə kim, aman, amandır!

Bax bir fələkə, gör indi, zinhar,

Gör kimlər ilə edibdir iqrar?

Əfsus ki, keçdi ruzigarım,

Ahım sənə çatmaz, ey nigarım!

Biganəlik etmə, aşinayəm,

Dərgahinə kəmtərin gədayəm.

Hər an ki, məni bu halə salmış,

İndi belə qeylü-qalə salmış.

Gəl rəhm qıl indi, padşahım!

Əflakə yetişdi dudi-ahım.