O mücgani-siyəh-novkin xədəiki-yarə bənzətdim
O mücgani-siyəh-novkin xədəiki-yarə bənzətdim. Xətadır çeşmi-məstin ahuyi-Tatarə bənzətdim.
Gözün mərdümləri sərməst olub tökmək dilər qanı Düzübdür hər tərəf peykan əcəb xunxara bənzətdim,
Çəkilmiş guşəyə bülbül, fəğanü nalələr eylər. Düşən gül üstə damə əndəli-zarə bənzətdim.
Tutub kəc gərdənin hər ləhzə olmuş məhvi-nəzzarə, Yar ardınca baxan bir aşiqi-naçara bənzətdim.
Görüb tərfi-binaguşunda cin-cin zulfi-mişkini, O gənci-şayəgan üstə yatan şahmara bənzətdim.
Der idin: kim, nədəndir Qeys olub divaneyi-aləm? Cünun sərriştəsi ol turreyi-tərrarə bənzətdim.
Cəfayi-dəhrdən gördüm edərdi şəkvə bir müztər Səsindən Natəvani-bidilü əfkarə bənzətdim.
|
© 2011 Ədəbiyyat portalı - www.azerlit.info