Şuri-eşqin başıma axırı sövda gətirir
Şuri-eşqin başıma axırı sövda gətirir, Bu müşəxəssdi ki, eşq aşiqə qovğa gətirir.
Tari-zülfündü məni böylə giriftar eləyib, Nə gələ başıma, ol zülfi-mütərra gətirir.
Gül üzün görmək əgər mümkün olaydı bir dəm, Hər zaman görmək onu nuri-mücəlla gətirir.
Qaşü göz, novki-mücə fitnə üçün cəm olmuş, Ox atıb, tiğ cəkib, hər biri dəva gətirir.
Könlümü qarət edir eylə ki, tari-zülfün, Rumə, sanki həbəşi ləşgəri-yəğma gətirir.
Naqənin varmı şüuru bula aşıq guyin, Onu Məcnunə tərəf cəzbeyi-Leyla gətirir.
Yusifin sanma, dübarə görə Yəqub üzün, Mehr bazarına gör getsə, Züleyxa gətirir.
Yusifi Misrdə gər aldı Züleyxa nəqdə, Nəqdi-can, aşiq olan, əldə mühəyya gətirir.
Sidqi-qəlb ilə nisar etmiş idin can nəqdin, Natəvan, mücdə bu gün, qətlinə fərman gətirir.
|
© 2011 Ədəbiyyat portalı - www.azerlit.info