Hacılar, ay hacılar, can sizə qurban hacılar,

Ərəb eylər sizi hər ilbaşı talan, hacılar.

Kəbə vacibdi müsəlmana bə fərmani-rəsul,

İşbu fərman nə gözəl şeydi kim eylərsə qəbul,

Mən müsəlman deməm ol şəxsə edə bundan üdul,

Ərş hamilləri həm Kəbəyə eylərlər hülul,

Hacılar, ay hacılar, ay hacılar, hacılar,

Qövmi-qüttali-ərəb verdi sizə vay, hacılar!

Kəbədən sizlərə vacibdi, əvət, hifzi-bədən,

Etməyirsiz bədəni hifzi-müraat, nədən?

Malü canı buraxırsız nədən, ey Kəbəsevən,

Kəbəniz düzmü, əgər ac yata övladi-vətən?

Hacılar, ay hacılar, ay evi viran hacılar,

Gündə min dəfə içər ailənız qan, hacılar!

Pah pür xöfv-xətər, qafilə bir yarü müin,

Gömülüb rikə, sizi eyləyər ərab, kəmin,

Qorxulu bir səfərə razımıdır sahibi-din?

Haşalillah, belə bir hökmü sanam fərzül-eyn.

Sanmayız firqəyi-ərabı müsəlman, hacılar,

Yer üzündən buları məhv edə sübhan, hacılar!

Sizə ağlar dağınız, daşlarınız, gölləriniz,

Bağlanıb qana bələşmiş ip ilə qollarınız,

Sədd olub rah-zanani-ərəbə yollarınız,

Baz edib malınıza ağzını konsullarınız.

Sizi satmış bulara dövləti-İran, hacılar,

Axçanızla dolacaq hər kafeşantan, hacılar!

Nazpərvər balanız kuçəvü bazarı gəzər,

Ağlasınlarmı düşəndə yadına mehri-pədər,

“Ata vay” naləsi çəksinmi bəradər, xahər,

Neyləsin bunları gördükdə yazıq bir madər?

Oldunuz nafilə siz qərqeyi-tufan, hacılar,

Dəvələr halınıza eyləyir əfğan, hacılar!

Hərəmi-Kəbəyə sükkani-səma hacibdir,

Kəbənin hökmü müsəlmana, əvət, cazibdir,

Məncə bu hökmü danan mürtəd, həm kazibdir,

Kəbədən sileyi-ərham sizə vacibdir,

Versəniz sileyi-ərhamə əgər nan, hacılar,

Kəbəni lütf edəcəkdir sizə yəzdan, hacılar!

“Molla Nəsrəddin”,

11 yanvar 1914, â„– l