Afitabi-dilbəri ruyi çün mahındır sənün,

Afitabə sayəban türfi-külahundur sənün.

Şö’leyi-şəm’i-hidayətdür cəmalun dilbəri,

Sürmeyi-çeşmi-məlayik xaki rahındur sənün.

Sübhi-eydümdür visalun, həm xəti-səbzin bərat,

Leylətül-me’rac həm zülfi-siyahındur sənün.

Kirpigün navəkləridür könlümün çakin tikən,

Yürəgim qan eyləyən əgri nigahındur sənün.

Xəstəxatir Kişvərini özgələr tək görmə kim,

Sidq ilən bir bəndeyi-biiştibahındur sənün.