Ey ğəmündən dağlu könlüm ləhzə-ləhzə çakrək,

Gözlərüm xuni-cigərdən dəmbədəm nəmnakrək.

Çün mənim qəmginligimdən sən bolursan şadiman,

Ola yarəb, xəstə könlüm günbəgün ğəmnakrək.

Demə ey badi-səba, yaxşı-yaman kim, var anun,

Daməni bərgü-güli-baği-İrəmdən pakrək.

Köp görübmən tündxuvü bivəfa adəm, vəli

Görmədim sən bivəfadən adəmi bibakrək.

Ruzigari-səngidil kuyində yüz min aşiqi,

Qıldı xaki-rahi-miskin Kişvərini xakrək.