Ey gözəllər padişahi, ta gəda boldum sana,

Can sana qurban bolub, mən həm fəda boldum sana,

Daməni-eşqini dutub, xaki-pa boldum sana,

“Görgali hüsnünü zarü mübtəla boldum sana,

Nə bəlalığ gün idi kim, aşina boldum sana”.

Sən həm ol namehriban aşiq koşi-xunxarə bol,

Tiği-hicrindən mənim canım gərək yüz parə bol,

Carəkarın bolunmaz, neylayim, biçarə bol,

“Ey könül, tərki-nəsihət eyladim, avarə bol.

Yüz bəla yetməz ki, mən həm bir bəla boldum sana”.

Qibləgahim, taği-əbruyi-həbibimdür müdam,

Səcdə qılğac altıda kölgəm rəqibimdür müdam.

Ğəbğəbü sibim xəyalı, sibu narimdür müdam,

“Cami-Cəm birlə Xızr suyu nəsibimdür müdam.

Saqiya, ta tərki-cah eylab gəda boldum sana”.

Al yanağın görsədüb könlümni alıb saxladın,

Rişteyi-canum yüzüb hicr ilə ağrım bağladın.

Mən vəfavü mehr, sən cövrü cəfadən soyladın,

“Mən qaçan dedim fəda qılğıl, mana cövr eyladın,

Sən qaçan dedin fəda bolğıl mana, boldum sana”.

Ey ləbin abi-həyatü gözlərin cadusifət,

Ğəbğəbin baği-cəmalın içrə dəstənbusifət,

Mən ki, yüzlandım bəla səhrasına ahusifət,

“Qay pəri peykargə dersən tilbə boldun busifət,

Ey pəri peykər, nə qılsan qıl mana, boldum sana”.

Hər necə kim, istadım bu nilgun ovraqara,

Kişvəri tək tapmadım bir namurad üşşaqara.

Ney təki nalan bolub gəzdüm xamu afaqara,

“Ğüssə cəngidən Nəvayi, tapmadım üşşaqara

Ta Nəvayi tək əsirü binəva boldum sana”.