Qəddü rəftarı ol şuxun ki, könlüm mübtəlasıdır
Qəddü rəftarı ol şuxun ki, könlüm mübtəlasıdır, Anun hər işvəsi guya bir əhli-dil bəlasıdır.
Bəni-adəmdə can qalmaz, yıxıb sərxoş yeridikcə, Demə fərzəndi-Adəm kim, bu Tanrının qəzasıdır.
Günəş qəndili rövşəndir cəmalın şəm’dən, cana, Səvadül-vəchi-fiddareyi iki zülfün qərasıdır.
Xərabət əhli hər xanda ki, cami-eşq içkaylar, Mənim bu xirqeyi-pəşminin ol bəzmin pəlasıdır.
Rəqiba, Kişvərini asitani-yaridən hər dəm, Nə qadirsən kim, ol miskin bu dərgahın gədasıdır.
|
© 2011 Ədəbiyyat portalı - www.azerlit.info