Ol türki-pərivəş ki, gözü eyni-bəladur
Ol türki-pərivəş ki, gözü eyni-bəladur, Mehrabi-qaşı bilə gözü qiblənümadur.
Xətti Xızrü lə’li-ləbi çeşmeyi-heyvan, Zülfi pəri-tavus, vəli bağrı qaradur.
Sənsiz nəfəsi-könlümə yox rahətü aram, Bilmən niyə bu qan ola sinə, nə bəladur.
Bir söz bilə yüz mürdəyə can verdi dodağın, Ağzıncə əgər var, vəli dari-şifadur.
Təbrizdə çox sərvqəd, lalərüx, əmma, Mən sevdügüm ol səbzxət, al qəbadur.
Mən bəndəni məhrum qılıb sən eşigindən, Adil şəhidən zülmü tə’əddi nə rəvadur.
Ta xani-Nəvaidən alur çaşniyi-şeir, Qul Kişvəri üşşaqara bir əhli-nəvadır.
|
© 2011 Ədəbiyyat portalı - www.azerlit.info