Türkinin kim, qəsdi cani-natəvan qılmaqdadur
Türkinin kim, qəsdi cani-natəvan qılmaqdadur, Qoymagil kim, məst olub hər guşə qan qılmaqdadur.
Qanlu könlüm bir güli-rə’nayə aşiqdür, vəli Ğönçə tək qandur bu dərd eldən nihan qılmaqdadur.
Bilməzəm kim, neylədim ol bivəfa həqqinə kim, Necə yaxşılıq qılurmən qəsdi-can qılmaqdadur.
Qaşların yayını dartar xəstə canlani görüb, Ol hərami tək ki, qəsdi-karivan qılmaqdadur.
Gər səba qıldı pərişan zülfini qayırma kim, Ənbəri-tərdən yüzünə sayəban qılmaqdadur.
Çün gedir təndən könül əfğan qılursa qılma eyb Kim, əziz mehmanı evdən ol rəvan qılmaqdadur.
Xanüman fikrindədürlər ruzü şəb xəlqi-cəhan, Kişvəriyi-xəstə tərki-xanüman qılmaqdadur.
|
© 2011 Ədəbiyyat portalı - www.azerlit.info