Vay kim, olmaz mana ol lə’li-ruhəfza nəsib,

Ləblərinin şərbətindən binəsibəm, ya nəsib.

Sancılur kirpikləri könlümə sorsam lə’lini,

Bolmadı vəh kim, mana bir xarsız xurma nəsib.

Gülşəni-kuyunğa, ey huri, rəqib niçün girir,

Kafirə çün bolmaz irür cənnətül-məva nəsib.

Artuğ-əskük boldular səndən nəsib əhli-vəfa,

Bolmuşam rüsvaylığ, səndən mənə rüsva nəsib.

Guşəşi-bifayidə niçündürür, ey Kişvəri,

Bişü kəm çün hiç kimə bolmaz nəsib, illa nəsib.