Çün cəmalın pərtövi-sübhi-kəramətdür mana,

Bir nəfəs kim, görməzəm şami-qiyamətdür mana.

Səndən ayru kim, diri qaldım anunçün dəmbədəm,

Dişləyib ağzımda əngüşti-nədamətdür mana.

Sanma kim, yağan doludur hər bahar əflakdən

Kim, zəmanə yağdırıb; səngi-məlamətdür mana.

Gözlərün dövrində, yarəb kim, zəvali bulmasın

Guşeyi-meyxanə kim, cayi-iqamətdür mana.

Mən məlamət kuyinin ovbaşiyəm, ey Kişvəri,

Adı bədnam eyləyən rindü səlamətdür mana.