Dəmir qapı Dərbənd
Dəmir qapı Dərbənddən, Söz düşəndə bir zaman Nənəm deyərdi: - Ora Əl çatıb, ün yetişməz! Dərbənd uzaqlıq rəmzi, Dərbənd uzaqdan uzaq. Nənəm təsəvvürümdə Hər şeyi bilən alim, Mənsə uşaqdan uşaq. Alnını qırışdırıb Sonra nənəm deyərdi: - Ay bala, bir vaxt ora Filan kənddən filankəs, “Bir də Sibir İsgəndər Günlərin bir günündə Gedib çıxıb deyirlər. Doğulduğum yer - Qazax, Dərbənd uzaqdan uzaq... Arabir babaların Xəbər tutduğu şəÒ»ər Gəncə, İrəvan, Tiflis. Mindiyimiz - araba, Gördüyümüz - dağ, dərə, Qara kəl - sürətimiz. Dəyişdikcə fəsillər Dəyişdi Ò»əyatımız; İl-il boy atdıqca biz, Dəyişdik sürəti də, İşi də, vüsəti də. Dəmir qapı Dərbəndin Yüz dəfə keçdik üstdən. Zaman başqa zamandır Dəqiqə - qəti zəfər, Saniyə imtaÒ»andır. Belə vaxtda əgər biz Vurulsaq özümüzə; Dünənki, fikrimizə. Dünənki, sözümüzə, SabaÒ»ın ətəyindən Üzülər əllərimiz. Bircə dilə bənd olub, Bircə elə bənd olub Yaşasaq yer üzündə Neçə yerdən xəbərsiz, Neçə eldən xəbərsiz - Geri qalarıq, geri! Müasir maşınlarda, Müasir qatarlarda Təkcə cismimizlə yox, Müasir düşüncəmiz, Müasir eşqimizlə Gecə bilməsək əgər Dəmir qapı Dərbəndi Demək, Ò»asar o Ò»asar, Bənd də Ò»əmənki bənddir. Dəmir qapı Dərbənt də Nənəmin düşündüyü Dəmir qapı Dərbənddir!
|