(Mərhum Sabirin bir şerindən

         bir parçasını beşləmə)

Başsız bu müsəlmanlarına şükr, xudaya!

Bunca yaranan canlarına şükr, xudaya!

Həm bəy, həmi də xanlarına şükr, xudaya.

“Bimərhəmət əyanlarına şükr, xudaya.

Bu sahibi-milyanlarına şükr, xudaya”.

Ölsə füqəralər hamı min dərd ilə qəmlə,

Çılpaq, yalavac, ac, susuz, dərdü vərəmlə,

Rəhm eyləməyin onlara dinarü dirəmlə,

“Millət qəminə baxmayan ənzari-kərəmlə,

İşani-zəvişanlarına şükr, xudaya!”.

Hər nakəs üçün haqqını keçməkdən əlavə,

Nəfsindəki nikü bədi seçməkdən əlavə,

Haqqın kökün oraq ilə biçməkdən əlavə,

“İş bilməyən ancaq yemək-içməkdən əlavə,

Bu canlı dəyirmanlarına şükr, xudaya!”

Ətrafü cəvaridə qopubdur belə tufan,

Derlər ki, zərərdidədi minlərcə müsəlman,

Ətmək diləyib, xırda uşaqlar edir əfqan, 

“Bidadi-bəradərlə olan qanına qəltan

Qafqazdakı qurbanlarına şükr, xudaya!”

Diksinməyən hər növ səfalətlərə qarşı,

Səslənməyən hər qism xəyanətlərə qarşı,

Laqeyd olan əfali-rəzalətlərə qarşı,

“Sakit oturan böylə cinayətlərə qarşı,

Bu sahibi-vicdanlarına şükr xudaya”.