QAYEYİ-AMAL
Sənsən mənim eşqi-dilim, ümmidi-vüsalım. Həm mayeyi-eşqim, əməlim, şanü cəlalım. Həm qüvvəti-qəlbim, diləyim, əqlü kamalım... Sənsən, yenə sənsən... mənim fikrü xəyalım, Ey canlı dilim, ruhum, aya, mayeyi-iclal! Ey zülməti cəhlin günəşi, qayeyi-amal! Sənsiz yaşamaq, istəməm, ey mahcamalım! Sənsiz olur həp, şamü tüluum zavalım, Ey razi-dərunim, fərəhim, dərdü məlalım! Ey varlığım, ey yoxluğum, ey şerü məalım! Ey parlaq ümidim, mənim, ey sayeyi-iqbal. Sənsən yaşadan ruhumu, ey qayəyi-amal!
|
© 2011 Ədəbiyyat portalı - www.azerlit.info