Hasar olub tənimə çünki atəşi-ahım,

Odur ki, kimsə yaxından deyildir agahım,

Cahanda varsa əgər bir bilən, bilir ancaq,

Mənim bu könlümü bir mən özüm, bir allahım.

* * *

Gündə min rəngə salır buqələmuntək özünü,

Məəhaza, yenə, millət deyə fəryad eylər,

Para ver tək, boyasın hiylə ilə üz-gözünü,

Bu da bir qəm ki, bizi hiyləgər irşad eylər.

***

Ey məni-bədbəxtə qanmazlıq yolun təklif edən,

Başqa bir şey bilməm ancaq, anla mən də mahirəm.

Bəndi-bəndimdən cüda eylərsələr də qorxmaram,

Söylərəm, düz doğrunu, çün biədəb bir şairəm.

* * *

Bir pərisurət, mələksiyrət əlindən son zaman

Könlüm olmuş parə-parə, sinəm olmuş dağidar!

Aldığım bu yarələrdən bir şəfa bulmam yəqin

Laməhalə surətim qalsın yanında yadigar!