Etdi məşhuri-cahan ol büti-fərzanə məni,

Qoymadı rahət olam bu dili-divanə məni.

Aldı dünü dilimi eşqi çəkib Kəbəyə gah,

Etdi sevdası gəhi azimi-bütxanə məni.

Eşqinə mən düşəli üzmüşəm əl aləmdən,

Qəmə də şadlığa da eylədi biganə məni.

Badeyi-eşqi onun gör necə məst etmiş ki,

Daha çəkmir özünə saqiyü peymanə məni.

O ay üzlüm nə yaman aldı başımdan huşumu,

Ruzigar içrə əcəb eylədi əfsanə məni.

Çünki xaliq onu Heyran, yaradıb şəm sifət

Bu şəm ətrafına da etmiş o pərvanə məni.