Əsiri möhnəti-hicran mənəm, mən
Əsiri möhnəti-hicran mənəm, mən, Qəribü zarü sərgərdan mənəm, mən.
O gülzari-vüsalindən uzaqda, Çü bülbül ruzi-şəb nalan mənəm, mən.
Nə mənzil, nə məkan, nə xaniman var, Cahanda xəsteyi-dövran mənəm, mən.
Sənin hicrin ilə, ey şəmsi-taban, Bulut tək daima giryan mənəm, mən.
Bu məclisdə olub pərvanə misli, O nari-eşqilə suzan, mənəm mən.
Əsiri-zülfün içrə yox mənim tək, Sədaqətlə sənə qurban mənəm, mən.
Qanıma təşnəsən sən ey sitəmkar, Üzünə valehü Heyran mənəm, mən.
|
© 2011 Ədəbiyyat portalı - www.azerlit.info