Könlüm yenə cananın əlindən giley eylər
Könlüm yenə cananın əlindən giley eylər. Hicranın o sonsuz ələmindən, giley eylər.
Rüxsarə düşən zülfi pərişanın ucundan, Pəjmürdə olan qəlb telindən, giley eylər.
Niskilli könül odlu bu sinəmdə dəmadəm Yandıqca, o yarın sitəmindən, giley eylər.
Qəlbimdən axan qanları rüxsarə tökən göz, Yüz Dəclə yaratmış, de, nəyindən giley eylər?
Bir türfə təbəssümlə bizi etmədi dilşad, Oldur ki, könül ləli-ləbindən, giley eylər.
Yar etsə şikayət sənə, diilə onu, lakin Zənn etmə ki, Heyranın əlindən, giley eylər.
|
© 2011 Ədəbiyyat portalı - www.azerlit.info