Xoş olur səninlə cana, gecə bəzmi-eşq qurmaq
Xoş olur səninlə cana, gecə bəzmi-eşq qurmaq, Gahi nazını çəkib, gah sənə naz edib oturmaq.
Verərək də son fəraqə, oturub qabaq-qabağa, Söz açıb gah ayrılıqdan, gahi razi-hal sormaq.
Sayılar böyük səadət mənə gər nəsib olarsa, O gözəl sənəm yolunda başımı verib də durmaq.
Mənim ey gözəl həbibim, nə olur da bir savab et, Nə rəvadı hicr odunda öz həbibini qovurmaq.
O sevimli dilbərin ki, üzü çox gözəldi güldən, Bacarar bu hüsnə dair təzə şübhələr doğurmaq.
O gülün fəraqi ilə düyünüm daha açılmaz, Düyün üstə heç rəvadır təzə bir düyün də vurmaq?!
O gözəl bütün önündə, baş əyib pərəstiş etmək Xoş olar, həm arxasında dayanıb namaz qılmaq.
Gecə-gündüz eyləyirsən nə üçün gilayə, Heyran, Nə rəva ki, yar əlində belə qəm büsatı qurmaq?
|
© 2011 Ədəbiyyat portalı - www.azerlit.info