Bu qəmli könlüm olubdur qəza oxuna nişan

Salıbdı boynuma zəncirnni qəmi-hicran.

Hədəf edib bu dilü canımı, gözüm gözlər

Ki, qəmzən eyləyə bir oxla qanıma qəltan.

Çatıb o dəm ki, qıyıb canə, öldürəm özümü,

Fələk cəfası məni bezdirib həyatımdan.

Bahardır, hamı güllər gözümdə xarə dönər,

Neçin ki, hicr qəmi könlümü edib talan.

Nə xoş olardı o saət ki, bəxt üzündən mən,

Qədəmlərində ölüb yarımın verəydim can.

Qılıncla peykərimi[i] gər ki, xəsm bənd[ii] etsə,

Mahaldır çəkəm əl yarımın vüsalından.

Ümid edərdim ayırmaz məni fələk səndən,

Nedim ki, istəyimin əksinə dönər dövran?!

Belim büküldü, qara saçlarım ağardı mənim,

Qocalmışam, bu cəfakar çərx əlindən, aman!

Əgər vüsal nəsib olsa bir də dünyada.

Cavan olub, təzədən başlar ömrünü Heyran.