Ey cümlə fəqirlər pənahi!

Ey yer üzünün yeganə şahi!

Çox həsrəti-eşqini çəkərdim,

Yada salasan, bu bipənahi.

Bu mərhəmətin məni-şikəstə

Bilməm necə olum üzrxahi.

Mən bikəsi çünki yad qıldın,

Qurbanın olum sənin, ilahi!

Xoş dəydi bu sinəmə xədəngin,

Saldın mənə lütf ilə nigahi.

Dalınca düşübdü dəstə-dəstə,

Hər aşiq olub birər sipahi.[i]

Qeyrəz sənə səcdə etməyibdir,

Heyranın hanı böyük günahi?