Könlün diləsə bu dili-viranə dağılsın,

Çək naz ilə ol zülfünə bir şanə, dağılsın.

Min aşiqi zəncirə çəkib, bavərin[i] olmaz,

Bir tarini ur çöllərə divanə dağılsın.

Bu bəzm əra cəm çəkər həsrəti-saqi,

Ey piri-müğan,[ii] əmr elə, peymanə dağılsın!

Məst oldu çü üşşaq sənin ləli-ləbindən,

Nə məsrəfi var bizlərə, meyxanə dağılsın.

Ol iki ləbin vəsfini çək rişteyi-nəzmə,

Ver badi-səbayə ki, bu dövranə dağılsın.

Zülfün girehi[iii] çünki dolub mürği-dil ilə,

Ol kəşməkəşi qoyma gülüstanə dağılsın.

Xali-siyəhin mülki-Bədəxşani qılıb fət ,

Fərmandehə[iv] yaz səfheyi-Iranə dağılsın.

Yoxdur o sənəm, onda dü əbruyi-xəminə[v]

Biz səcdə edək, qoy bütü bütxanə dağılsın.

Heyran! Çü yanarsan o qədər şəmə müqabil,

Bir vəz ilə çək şölə ki, pərvanə dağılsın.