Qıl tamaşa gözüm, ol sərvü-xuramanə bu gün,

Naz ilə əzm eləyib seyri-gülüstanə bu gün.

Belə kim, mən görürəm dilbərimin qəmzəsini,

Öldürür aşiqi-sərgəştəni mərdanə bu gün.

Vəslün ey şux bizə eyddir, eydi-əkbər[i],

Eləmə zülmü sitəm, batmayasan qanə bu gün.

Ruz xoşdur, gözəlim, sən dəxi yümni xoş et,

Eyş tut, zülfi-siyəhfamüvə[ii] çək şanə bu gün.

Bəzmi-işrət tutub arayişi-kamil elə sən,

Ta şikəst versin üzün mehri-dirəxşanə bu gün.

Görsə ol ruyi-məhin gərçi Züleyxayi-həzin,

Eyləməz bir də nəzər Yusifi-Kənanə bu gün.

Çü niqab ol rüxi-xubundan alıb badi-səba,

Rəşk üz verdi genə rövzeyi-rizvanə bu gün.

Çün təcəlla elədi fikri-rüxün könlümdən,

Didəmin yaşı vurub tənələr ümmanə bu gün.

Hanı bir məlcəi-qəmxar,[iii] bəqeyrəz[iv] kərəmin,

Cani-mən, eylə tərəhhüm, məni-Heyranə bu gün.