Olubdu qəm yatağı şad gördüyün könlüm
Olubdu qəm yatağı şad gördüyün könlüm. Dağıldı qüssədən abad gördüyün könlüm.
Diyari-qəmdə giriftarü dəstgir oldu, Kəməndi-firqətə, azad gördüyün könlüm.
Fəraq dərdinə axtardı, tapmadı çarə, Cəmii hikmətə ustad gördüyün könlüm.
Səriri-vəsldə[i] Xosrov sifət oturmuşdu, Olubdu guhdə Fərhad, gördüyün könlüm.
Fəraqi-möhnətə düşmüş pərişikəstə olub, Visal seydinə səyyad gördüyün könlüm.
Hücumi-möhnətü qəmdən, süpehri-əlayə![ii] Yetirdi naləvü fəryad, gördüyün könlüm.
Çəkib şərarələr, etdi vicudimi, Heyran, Misali-kureyi-həddad[iii] gördüyün könlüm. [i] Səriri-vəsl – Vüsal təxti. [ii] Süpehri-əla – Uca göy. [iii] Misali-küreyi-həddad – Dəmirçi kürəsi kimi.
|
© 2011 Ədəbiyyat portalı - www.azerlit.info