|
Bu nə rüxsari-zibadır, bu nə zülfi-pərişandır
Bu nə rüxsari-zibadır, bu nə zülfi-pərişandır, Məgər xurşidi-rəxşan[i] əbri-nisan[ii] içrə pünhandır?
Təaləllah,[iii] bu nə əbrü nə çeşmü bu nə müjgandır, Biri xəncər, biri ahu, biri şəmşiri-bürrandır.
Bu nə ləbdir, nə dəndandır və ya lölöi-qəltandır,[iv] Bilurin hoqqə içrə guiya ləli-Bədəxşandır.
Kəməndi-gərdəni-can, daneyi-mürqi-dili-şeyda, Və ya ki, xali-hindu, ya ki zülfi-ənbərəfşandır.
Düşüb rüxsarə zülfi-müşgibarin[v] piçü tab[vi] ilə, Və ya gənc üzrə baş qoymuş yatan bir mari-piçandır.[vii]
Ərəqdən[viii] qətrələrdir səfheyi-rüxsaridə[ix], ya kim, Səhabi-zülf əra xurşidi-ruyi zərəfşandır[x],
Boyun tək bir qədi-ziba görünməz dəhridə əsla, Zisüni-qadiri-yekta, nəhali-gülşəni-candır.[xi]
Sənin ləfzi-göhərbarin,[xii] cəmi əmvati həyy eylər,[xiii] Dəmi-Isayi-ruhullahü ya ki, abi-heyvandır.[xiv]
Iki aşiq olub suzan camalın şəminə hər dəm, Biri pərvaneyi-miskin, biri sərgəştə Heyrandır. [i] Xurşidi-rəxşan – Parlaq günəş. [ii] Əbri-nisan – Bahar buludu. [iii] Təaləllah – Ey Allah. [iv] Lölöi-qəltan – Mirvari. [v] Zülfi-müşkbar – Müşk qoxusu saçan zülf. [vi] Piçütab – Qıvrım. [vii] Mari-piçan – Qıvrılmış ilan. [viii] Ərəq – Tər. [ix] Səfheyi-rüxsar – Üzün sahəsi. [x] Səhabi-zülf əra xurşidi-ruyi zərrəəfşandır – Saç buludu arasında üzünün günəşi nur saçmaqdadır. [xi] Zisüni-qadiri-yekta nəhali-gülşəni-candır – Allahın qüdrətindən yaranmış, könül gülşəninin fidanıdır. [xii] Ləfzi-göhərbar – Gövhər saçan söz. [xiii] Əmvati həyy eylər – Ölüləri dirildər. [xiv] Abi-heyvan – dirilik suyu, həyat suyu.
|