Bir bilən yox ki, nə çəkər sənsiz,

Sənin eşqinlə yaşayan könlüm?

Sən keçən yolda görərək bir iz,

İzin üstündə ozana döndüm.

Çəkdiyim dərdi saza anlatdım,

Dərdli barmaqla teli ağlatdım.

“Bizə gəl!” dedin, bir addım atdım,

Bir addım yolda min cənnət gördüm.

Bulaq üstündə toplanır qızlar,

Geciksən bir az, ürəyim sızlar.

Soruşdum, bulaq dedi: məndə var,

Suda əksini axtarıb durdum.

5 iyul, 1918, Hacıkənd