Yaralıdır könlüm quşu, yaralı,

Yaralandı yazıq aşiq olalı.

Bir dərinlikdə ki, hər düşən çıxmaz.

Qurtulmaq istəyir, qanad yaramaz.

İmdadına gələn, ümidindən az,

Yaralıdır könlüm quşu, yaralı!

Dost ararkən, ovçu çıxdı yoluna,

Əzrail sağına... ölüm soluna!

Vurma, ovçu, qanadına, qoluna,

Yaralandı yazıq şair olalı!

Aman ovçu, bunun halına düşün!

Gözündə yaşı var, qoy onu töksün.

Sonra amadədir ölümə hər gün,

Yaralıdır könlüm quşu, yaralı!

Kədərli bir qəlbin yanıq fəğanı,

Yandırır ürəyi daşdan olanı.

Ovçu, bu çırpınır, öldürmə bunu!

Yaralandı yazıq aşiq olalı!

Yurdundan ayrılmış, yuvadan uzaq...

Dostunun gözündən, könlündən iraq.

Ümidi sənədir, ey yaradan haqq!

Yaralandı yazıq şair olalı.

5 dekabr, 1913