Nədir ədalətə qarşı bu izdiyadi-həşəm,

Bu qədri zülmü təxətti, bu qədri cövrü sitəm?!

Zavallı xəlqə rəva görmə bunca möhnətü qəm.

Gələr o gün ki, yetər zülm üçün zəvali-ədəm.

“Mən onçe şərti-bəlaq əst ba to miguyəm

To xahi əz süxanəm pənd gir, xah məlal”.[1]

M. Ə. Sabit

“Sədayi-həqq” â„–241, 20 oktyabr 1913