Könlün istəsə qəm dərdiğə dəva, qədəh iç
Könlün istəsə qəm dərdiğə dəva, qədəh iç, Özüni etmə qəmü dərdə mübtəla, qədəh iç.
Vüsal bəzmida əgər tüşsə ərzi-halə məcal, Hicab dəf'i üçün əl tola-tola qədəh iç.
Gör, ey disan fələkün sübhü şamı yeksan, Əgər səbah qədəh tutü gər məsa qədəh iç.
Əgər ki, meykədəğə tüşə, möhtəsib, güzərin, Xilafi-məşrəb edüb qılma macəra, qədəh iç.
Demə xumari bəladür deyü qədəh içmən, Ki, bar duayi-qədəh dafeyi-bəla, qədəh iç.
Qanadı ensə məqamın bəqa əcəl, ey dil, Unutma dövri-qədəhnivü cabəca qədəh iç.
Zəman küdurətidin, Sadiqi, əgər bilsən, Mükəddər olmaya könlün, mükərrəra qədəh iç.
|
© 2011 Ədəbiyyat portalı - www.azerlit.info