Navəki-cövrün sinəmə könlüm ona peyvənd eylənüz
Navəki-cövrün sinəmə könlüm ona peyvənd eylənüz, Bu səmərdin nəxli-ömrümni bərumənd bar eylənüz.
Ey edənlər mehr ilə xoşdil qərəz ərbabını, Gah-gahi bəzmi həm cövrilə xürsənd eylənüz.
Ya çəkin divanə könlümni vəfa zəncirinə, Ya çəkib tiği-cəfa pərkənd-pərkənd eylənüz.
Ağrı rüxsarındamıdur xəstə könlüm dərdnak, Ey dəvacular, tədava çün gülbənd eylənüz.
Bidi-məqtuli imastur tilbə nasehlər məni, Əql təklifidin ol qabili-bənd eylənüz.
Sadiqitin qeyri-rusva sanmanız, ey əhli-həvəs, Əql ərbabın səri-Məcnunğə manənd eylənüz.
|
© 2011 Ədəbiyyat portalı - www.azerlit.info