Etmə vaqif öldügümdin növhəgər həmdəmləri,

Qorxaram tutqay məlalət xatiri-xürrəmləri.

Et sən, ey əhli-cəhan bəzmi-cəhandə şadlıq

Kim, özüm birlə apardum cəhandin qəmləri.

Qeyrə məhrəm xublər bəzmində naməhrəmdür,

Bu sözə şahid bu kim, məhrəmdür məhrəmləri.

Könlüm almaqdı, nə bim, etkay gözün mərdümləri,

Yoxdur yüz min dilavərdin cuyayguləri.

Növhə qurmazlar cəhan dövründə matəmdidələr,

Sadiqi, sən olmasan sərhəlqeyi-matəmləri.