Nə kövkəbdir bu, ya rəbb kim, Gün əşdən nuri rövşəndir,

Nə qəbqəbdir ki, ətrafı gülü reyhanü gülşəndir.

Nə xəddü arizü xət kim, mühəqqəq nəqşi-Çin olmuş,

Nə şirin nöqtədir ağzı ki, elmi-qeyb üçün fəndir.

Nə müşkil üqdədir zülfi ki, əql am edəməz həl,

…………………………………………….

Şirin ləbdir ol Xosrov ki, can Fərhadidir anın,

Nə Leylidir ki, Məcnunu həzaran həmçu mən səndir.

Əgər şeytan degilsən, gəl mələk kimi sücud eylə,

Şu ziba vəchinə yarın niçün kim vəchi-əhsəndir.

Şu caduyi kəmankeşdir ki, qan içməkdən usanmaz

Şu hindu xali-dilkəş gör, neçə yıldır ki, rəhzəndir.

Əgərçi sufinin fikri həmişə hurü cənnətdir,

Həbibi sevdigü candan şu dinün nuru oğlandır.