Can içində dərdi-eşqin olalı, cana, müqim,

Gözlərindən sayru könlüm oldu sağü müstəqim.

Gün yüzün ayinəsinə baxduğunca hər nəfəs,

Gözümə rövşən görünür vəchi-rəhman, ey həkim.

Hər qaçan bir busə etsə can ləbindən iltimas,

Bağrımı xunxarə qəmzən edər ol dəmdə dunim.

Nemətü nazın cahanın nə der, ey can, canü dil,

Kim olara cövri-nazın oldu çün nazi-nəim.

Ey Həbibi, cövrü nazın görəlidən gözlərim,

Könlümün aramı getdi, canda qəm oldu müqim.