Dur uru, ey saqiyi-məhru bizə
Dur uru, ey saqiyi-məhru bizə, Sun bərü bir qaç qədəh vinu (1) bizə.
Ləblərindir gərçi kim, tiryaki-can, Əfi zülfin içirür ağu bizə.
Gün yüzündən şadü xəndandır könül, Saçların əbri salar qayğu bizə.
Eyni-aşubi-cahandır gözlərin, Afəti-can oldu ol cadu bizə.
Rövzəyi-hüsni-camalın görəli, Hasil oldu cənnəti-minu bizə.
Gərçi kim səhmi-səadətdir qaşın, Ox edər tiz ol kəman-əbru bizə.
Dür dişinlə ləli-nabun zövqini Verməz, ey can, laləvü lölö bizə.
Abi-heyvan çeşməsindən dadlıdur, Versə ləlin çün bir içim su bizə.
Rəhzəni-candır, Həbibi, xaki-dust, Vəh ki, edər ol dil siyəh hindu bizə.
(1) Çaxır, şərab
|
© 2011 Ədəbiyyat portalı - www.azerlit.info