Dur səhər, ey saqiyi-can, bir qədəh mey sun bizə
Dur səhər, ey saqiyi-can, bir qədəh mey sun bizə, Gözlərin çünkim yedirdi, sehr edib, əfyun bizə.
Valehü biəqlü sərxoş, məstü heyran olmuşuz, Görünəli şol gözü nərgis, yüzü gülgün bizə.
Ruxların şol cami-Cəm giti-nümadır kim yəqin, Rövşən ol yüzdən görünür xaliqi-biçün bizə.
Pür edüb peymanəyi, saqi, əlümə sun müdam, Nuş edəlüm, kim bilür, neydə bu çərxi-dun bizə.
Ol səfa camın peyapey nuş edəlüm, ey həkim, Çunki ol piri-muğandan oldu bu qanun bizə.
Şol ləbi-yaqutini qut etməkiçün canına, Dəmbədəm yedirdügü qandır dili-pürxun bizə.
Ey Həbibi, əqli qoy, tut cami-eşqi hər nəfəs, Şöylə layəqəl əli gör kim gülə Məcnun bizə.
|
© 2011 Ədəbiyyat portalı - www.azerlit.info