ƏKİL-BƏKİL
Əkil-bəkil quş idi, Ağaca qonmuş idi, Getdim onu tutmağa, O məni tutmuş idi, Meydana salmış idi. Meydanın ağacları, Dən gətirir quşları, Çəpər çəkdim, yol açdım. Qızılgülə dolaşdım, Bir dəstə gül dərməmiş, Nənəm gəldi, mən qaçdım.
|
© 2011 Ədəbiyyat portalı - www.azerlit.info