Bir gün BəÒ»lul Danəndə qardaşı xəlifə ilə gedirdi. Gördülər ki, göydən bir əl uzandı. BəÒ»lul onu görən kimi barmağını qaldırdı, əl o saat yox oldu. Xəlifə bu işə təəccüb eləyib BəÒ»luldan soruşdu:

- Qardaş, bu sirdən məni agaÒ» elə, görüm o əl nə idi? Nə üçün sən barmağını qaldırdın, o yox oldu?

BəÒ»lul dedi:

- O, saÒ»ibi-zamanın əli idi. Dedi ki, dünya düzəlibsə gəlim, mən də barmağımı qaldırıb ona dedim ki, zəÒ»mət çəkib gəlmə, Ò»ələ beşdən biri də düzəlməyib. O da çıxıb getdi.