EYLƏR-EYLƏR
Bir elə kişinin tut ətəyindən, Bil sənə imdadı ol eylər-eylər. Zərrəcə üstündə olsa nəzəri, Yerdən daş götursən, ləl eylər-eylər.
BöÒ»tan demə, böÒ»tan tutar adama, Qul eylər, bazarda satar adamı. ÇəÒ»ənnəm odundan betər adamı Yoxsulluq yandırar, kül eylər-eylər.
Aqil inasan deməz Ò»ər gördüyünü, Daldalar düşməndən vay dərdiyini. Görməzsən nakəsin pay verdiyini, Versə də, töÒ»mətin bol eylər-eylər,
Xəstə Qasım deyər sözün bu başdan, Pay umma qoÒ»umdan, yaddan, qardaşdan, Özün əmək çəksən, su çıxar daşdan, Əridər dağlari yol eylər-eylər.
|
© 2011 Ədəbiyyat portalı - www.azerlit.info