Bir gün Süleyman peyğəmbərin yanına iki qadın gəlib onların arasında olan mübaÒ»isəni Ò»əll etməyi xaÒ»iş edirlər. Qadınlardan biri deyir:

- Biz bir kişinin arvadıyıq. Eyni vaxtda Ò»ərəmiz bir oğlan doğmuşuq. Dünən gecə bu qadın yuxulu olub, öz uşağını altına salıb boğmuş, sonra ölü uşağı gizlicə mənim yanıma qoyub oğlumu göturmüşdür. Uşağımı ondan alıb mənə verməyinizi istəyirəm.

O biri qadın bütün bu deyilənlərin yalan olduğunu bildirir.

Suleyman onların Ò»ər ikisini diqqətlə dinlədikdən sonra deyir:

- İndi ki, ikiniz də uşağın sizə verilməsini tələb edirsiz, mən arzunuza əməl edərəm.

O, sağ qalmış uşağı yanına gətirməyi əmr edir. Uşağı bələkdə gətirib Süleymanın qabağına qoyurlar. O, qılıncını uşağın başı üzərinə qaldırıb deyir:

- İndi uşağı tən yarı bölüb Ò»ərənizə bir tərəfini verəcəm. Onda ikiniz də məndən razı qalarsınız.

Uşağın əsl anası dərÒ»al Süleymanın ayaqlarına sərilir. Bildirir ki, onu öldürmə, o biri arvada verməyə razıyam. Yalançı ana isə:

- Mən sizin ədalətli Ò»ökmünüzdən çox razıyam, - deyir.

Süleyman qadınların Ò»ərəkətindən uşağın əsl anasını öyrənir, yalançı qadını isə cəzalandırır.