Gözüm yolda qaldı, könül intizar,
Gəlmədi cavabi-namələr səndən.
Bir aydan artıqdır gedib uşaqlar,
Yetişmədi bizə bir xəbər səndən.
Aşina, müsahib, yarü həmsayə
Lazımdır yetişə ğövrə, hərayə;
Kitabətin dəyər mülki-dünyayə,
Nə hacət istəmək simü zər səndən?
Tək yaradıb səni vahidi-yekta,
Əxlaqına, ətvarına mərhəba!
Neyləmisən Molla Səfi, Bəybaba
Məmnundu, əzizim, bu qədər səndən?
O vilanın yoxdu bu yer tək pisi,
Təqəllübü, hərzəkarı, xəbisi;
Yaxşı gördüm tamam əhli-Tiflisi,
Razıyam nəhayət biştər səndən.
Olan dəmdə mana mənzil Şadno
Hər tərəfə eylər idim təkü do.
İvano-bəy, Kolyubakin, İliqo
Çalışırdı, əlhəq, bərabər səndən.
Həsən bəyə söylə əmri-məlumi,
"Qəziyyə məlumdur deyəndə rumi".
Sərəfraz eylərsən yüz bəxti şumi,
Zahir olsa əgər bu hünər səndən.
Tutub damənini sən tək əmirin,
Təvəqqöün eylər iki əsirin;
Qarabağ mülkündə bir mərdi-pirin
Təmənnası budur, taci-sər, səndən!
Qoyma ki, ğürbətdə gedələr zayə,
Sayə salmaq təqazadır hümayə:
Laçın balasıdı gəmiş sonayə,
Seyd etmək olardan, balü pər səndən.
Salıbdır bəlaya dəbənganali,
Dağılıb əmlakı, dövlətü mali;
Sakit eyləməyə bu qilü qali
İstər o xoştəbi-süxənvər səndən.
Tutuşub mənimlə çərxi-bədəfal,
İt……girsin ha beylə iqbal;
Bizim üstümüzdə, ey nikuxisal,
Eşitdim incinib Yekəpər səndən.
Baş verən zamanda bu əmri -əbəs,
Gərək ona sən deyəydin: "ey tərəs,
Sən bir ağacsan ki, ömründə heç kəs
Nə sayə görübdür, nə səmər səndən.
Çoxların qılıbsan çörəyə möhtac,
Axtarır, tapılmaz dərdinə əlac;
Fironü hamanü Zöhhakü həccac
Ola bilməz, ola sitəmkər səndən.
Bidətin yandırıb qövmü əshabi,
Müşküldü gətirmək bu zülmə tabi.
Düşüb Cəbrəilli, Maralyan, Babi,
Horadiz, Qoyucaq dərbədər səndən.
Zülmü sitəminlə aləm dolubdur,
Əhli-beytin rəngi-ruyi solubdur,
Neçə rövşən xanimanlar olubdur,
Şəbi-yelda kimi tirətər səndən.
Böyük oğlun kəzər payi-piyadə,
Şol biri də tələf oldu aradə;
Xah gəda, xah büzürgzadə,
O kimdi çəkməyə yüz zərər səndən?
Sikkə olmaz övladının cibində,
Rizqləri yırtıq çuval dibində;
Can verdi madərin özgə evində,
Nə düxtər yarıyıb, nə pesər səndən.
Ömri-təvilinə budur ki, dəlil,
İstəməz üzünü görə Əzrail;
Bundan sonra hələ yaşarsan yüz il,
Vəchi budur, əcəl yan gəzər səndən.
Üləmayə dersən föhşü latayil,
Təriqi-islama deyilsən qayil;
Bu hal ilə yenə çox əqli zayil
Gəlib eşiyinə zad istər səndən.
Təsəllütün yetsə şeyxül-islamə,
Anı bizdən betər salırsan damə;
Əbəs yerə düşmə xəyali-xamə,
Nifrət eylər, billah, kim görər, səndən.
Mən səni tanırdım, işlərin qandı,
Yüz deyələr, elə haman-hamandı;
Elə bilsin padişahi-zamandı,
Hər kim iraq ola, müxtəsər, səndən.
Təqəllübdə, təfəttündə- ustadsan,
Doğru sözün yoxdu, kizbə mötadsan;
Qatili-imamsan, İbni-Ziyadsan,
Lazımdır eyləmək əlhəzər səndən.
Vəsfi-sifatından danışdım xeyli,
Eşitsin hər kimin var isə meyli;
Elə yalqız Zakir deyil gileyli,
Azürdədir aləm sərasər səndən".
