Aman fələk, aman mürvət günüdü
Ayrı düşdüm nazlı yardan, ay mədəd
Mən bülbülün xəzan oldu baharı
Gül də qaldı arzumandan ay mədəd.

Ağ üzünə siyah zülfü düzeydim,
Əl uzadıb yaxa bəndin üzeydim,
hayıf ola, bir qol-boyun gəzeydim
Dolanaydım sağü soldan, ay mədəd.

Tuti kimi bir doymadım dilindən,
Şəkkər əmib bir quçmadım belindən,
Zakir deyər çərxi-fələk əlindən
Qərib eldə ağlaram qan, ay mədəd.