Kim varıb kuyinə ol qaməti-rənayə baxar
Kim varıb kuyinə ol qaməti-rənayə baxar,
Elə bilsin ki, girib cənnətə, tubayə baxar.
Mərdümi-didələrin əksi, gözümdə guya,
Şahi-hindu oturub gəştidə, dəryayə baxar.
Dəhəni rəmzini bilmək bizə, bənzər ona kim,
Tifl əbcəd oxuyar, elmi-müəmmayə baxar.
Atəşi-rəşk məni yandıdı, şəmi keçirin
Ki, məbada rüxi-gülrənginə həmsayə baxar.
Yay qaşı altıda mərdümləri çeşmi-siyəhin,
İki tərsa-beçə san taqi-gəlisayə baxar.
Bitəməina baxar ol arizə çeşmim, əmma
Dilrüba öylə bilir özgə təmənnayə baxar.
Olma məğrur, gözüm, zülfdən öyrən ədəbi,
Nə qədər olsa işi üzdə anın, payə baxar.
Nola nəzzareyi-rüxsarına el cəm olsa,
Eydi-novruz gələn dəmdə kişi ayə baxar.
Təlxkam etmə bizi, saqi, çəkil bir tərəfə,
Ləbi-meygunu görən sağəri-səhbayə baxar?
Dəftəri-bərgi-gülü almış ələ badi-səba,
Bülbülün baqisi var, hasili-sövdayə baxar.
Dedilər, var fələkdə sana manənd, Məsih,
Yoxdu, bihudə çıxıb ərşi-müəllayə baxar.
Vamiqü Qeys dəm urmaz dəxi aşiqlikdən,
Rəvişi-eşqdə gər Zakiri-şeydayə baxar.