O gün ki, atəşinlik arizi-cananə yazmışlar
O gün ki, atəşinlik arizi-cananə yazmışlar,
Məni-sərkəştəni ol atəşə pərvanə yazmışlar.
Sənəmlər fikri çıxmaz xatirimdən bir zaman, guya,
Yazan dəmdə bu viran olmuşu bütxanə yazmışlar.
Ayağın kəsmə məndən, saqiya, pəşminəpuşəm deyn,
Məni lövhi-əzəldə sərsəfi-məstanə yazmışlar.
Nə vəch ilə, dedim, qaşın düşüb kəc müshəfi-rudə,
Dedi: qanuni-xətdir, səhv imiş, ünvanə yazmışlar.
Sərü simayi-cananı çəkiblər bir-birindən xoş,
O ki, çeşmi-siyəhməsti bəsi şahanə yazmışlar.
Nədir həddi ola həmta mana gümnam aşiqlər,
Məni-divanənin adın neçə divanə yazmışlar.
Həram olsun görüm nanü nəmək, derlər, meyü badə,
Dəhən sirrini məxfi ğönçeyi-xəndanə yazmışlar.
İki meygun ləbin vəsfin sənin, ey şuxi-şirinkar,
Batırmış kilki-Xızrı çeşmeyi-heyvanə, yazmışlar.
Könül cəmiyyətindən naümidəm, Zakira, qismət
Onun hər parəsin bir navəki-müjganə yazmışlar.