Saldı məni ayaqdan ğəm, ver piyalə saqi
Saldı məni ayaqdan ğəm, ver piyalə saqi,
Yoxdur bir ondan özkə üftədələr dayağı.
Ol gül'üzar məndən ayrıldı nisfi-şəbdə,
Sübh açılınca yanmaz heç kimsənin çirağı.
Qoymaz düşə nigarım payinə dürri-əşkim,
İnsafdırmı salmaq gözdən yetim uşağı.
Şahnazımı müxalif dövran gətirmədi rast,
Gəzdim Dügəh, Hicazı, Azərbaycan, İraqı.
Məndən degil toxunmaq bir-birinə xadəngin,
Ayinü rəsmdir bu-sevməz qonaq qonağı.
Mili-mücənmi bilməm əbrulərə çatıb sər,
Memarisün yoxsa tutmuş sütunə tağı?
Sövdayi-xalü xəttin əymiş qədim nihalın,
Zağü zəğən hücumu eylər düta budağı.
Zülfi-siyah içində sərgəştə könlüm itdi,
hindü həbəş gəzildi, tapılmadı sorağı.
Zülfün zəbani-şanə ayırdı bir-birindən,
Dildir edən pərişan məcmui-ittifaqı.
Çeşminlə məstlikdə sağər dəm urdu, billah,
Almış həramzadə başına qan çanağı.
Əsdi nəsimi-nüsrət, Zakir, behəmd-lilləh,
Fəth etdi sərvəri-vəsl cəmiyyəti-fəraqı.